پروفیل‌ها که در دو دسته‌ی کلی صنعتی و ساختمانی تولید می‌شوند، از نظر فرآیند ساخت به دو دسته نورد سرد و نورد گرم تقسیم می‌شوند. پروفیل‌های ساختمانی که در این متن به آنها پرداخته می‌شود، خود به دو گروه باز و بسته تقسیم می‌شوند.
روش نورد گرم
در روش نورد گرم که نوعی ساخت قوطی فولادی است، از شمش‌های داغ فولادی برای تولید پروفیل استفاده می‌شود. این نوع پروفیل به دلیل مقاومت بالا، در جاهایی که نقش سازه‌ای آنها در ایمنی بنا پررنگ‌تر است، مورد استفاده قرار میگیرد. روش دیگر، نورد سرد است که در آن از ورق‌ها برای ساخت پروفیل استفاده می‌شود. در این روش ورق‌ها با استفاده از دستگاه‌های فرم‌دهی مانند پرس شکل می‌گیرند. از آنجایی که پروفیل‌های نورد سرد مقاومت کمتری نسبت به نوع نورد گرم دارند، معمولاً در سازه‌های سبک‌تر به کار می‌روند.
دیگر روش ها
دو روش دیگر برای تولید پروفیل وجود دارد: بدون درز جوش و با جوش. در روش بدون درز جوش، ورق را باز کرده و روی هم می‌گذارند تا ضخامت مورد نظر حاصل شود. سپس با استفاده از دستگاه مخصوص ERW، پروفیل را بدون نیاز به جوشکاری تولید می‌کنند. در روش با جوش، ورق‌ها با استفاده از حرارت برق به هم جوش داده شده و پروفیل نهایی را تشکیل می‌دهند.
1- نوع باز: نبشی، ناودانی و تیرآهن
2- نوع بسته: پروفیل‌های قوطی
ماده اولیه تولید پروفیل، ورق‌های فولادی هستند که عمدتاً توسط کارخانه‌های داخلی مانند فولاد مبارکه، گیلان و اهواز تولید می‌شوند و در گذشته از طریق واردات از کشورهای آسیای میانه تأمین می‌شدند. این ورق‌ها که باید از نوع خاصی مانند ST37 باشند، قبل از فرآیند تولید پروفیل با استفاده از دستگاه‌های برش نیمه اتوماتیک و اتوماتیک به ابعاد مورد نظر برش داده می‌شوند. در اکثر کارخانه‌ها، ورق‌های بریده شده با نورد سرد به شکل‌ها و ابعاد مختلف تبدیل می‌شوند تا محصولات نهایی مانند پروفیل‌های باز و بسته تولید شوند. این فرآیند شامل مراحل زیرمیباشد:
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
